Kurhany (groby) występują na całym obszarze dzisiejszej Puszczy. W jednych miejscach są to pojedyncze, w innych skupiska po kilka czy kilkanaście sztuk lub nawet kilkadziesiąt. Ich liczba i  rozmieszczenie dowodzi, że znaczna część Puszczy była w okresie wczesnośredniowiecznym dosyć mocno zaludniona.

W Nadleśnictwie Browsk od 2 tygodni trwają prace archeologiczne pod kierunkiem dr Dariusza Krasnodębskiego z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk.

Badania prowadzone są kilka kilometrów od Narewki, w sercu Puszczy Białowieskiej, gdzie na obszarze o powierzchni blisko 2 hektarów znajduje się wczesnośredniowieczne cmentarzysko z 80 kurhanami.

Prace archeologiczne stopniowo odsłaniają historię Puszczy z XII w – gdyż na to stulecie szacuje się wiek znaleziska. Archeolodzy badając kurhany natknęli się na prawdziwe perełki.

W jednym z grobów odkryli szczątki młodej kobiety, możliwe że z bogatego domu, gdyż odnaleziono przy niej paciorki z brązu, szklane koraliki oraz ozdobę, tzw. zauszniki.

Tuż obok znajdowały się skryte pod ziemią pozostałości glinianych naczyń co prawdopodobnie świadczy o tym, iż około 200 – 300 metrów od cmentarzyska znajdowała się polana, na której była ludzka osada.

W kolejnym grobie znaleziono czaszkę  i kości z części tułowia, przy szczątkach znajdował się dość dobrze zachowany garnuszek gdzie jak wyjaśnili naukowcy, bliscy włożyli posiłek na ostatnią drogę zmarłego. Grób skrywał w sobie szczątki dziecka na co wskazują rozmiary fragmentu szkieletu.

Badania archeologiczne pokazały że człowiek żył, mieszkał i gospodarował tu od wieków.

Puszcza to skarbiec nie tylko przyrodniczy, ale i archeologiczny, który jest jak najciekawsza książka, ponieważ nigdy się nie kończy i zawsze kryje w sobie nowe tajemnice.