Aktualności
Rzemlik punktowany - groszkowy klejnot
Rzemlik punktowany (Saperda perforata) to jeden z siedmiu gatunków tego rodzaju występujący w Polsce. Jego larwa rozwija się przede wszystkim w osikach, a biologia podobna jest do innych pokrewnych gatunków, których drzewami żywicielskimi są lipa (rzemlik lipowiec), wiąz (rzemlik wiązowiec) oraz praktycznie wszystkie drzewa liściaste, a także jodła (rzemlik plamisty). Muszą to być jednak drzewa świeżo obumarłe. Te cztery powyższe gatunki różnią się biologią od trzech pozostałych, których larwy żerują tylko w żywych drzewach różnych gatunków topól oraz wierzb.
Rzemliki są chrząszczami należącymi do rodziny kózkowatych (Cerambycidae), która cieszy się dużym zainteresowaniem entomologów ze względu na swoje piękno. Ich najczęściej długie czułki (wąsy) oraz różnobarwność kolorów wzbudza duże zainteresowanie wśród kolekcjonerów i zbieraczy. Wiele gatunków tej rodziny jest zaliczana także do tzw. szkodników technicznych, gdyż żerujące w drewnie larwy obniżają jego jakość.
Dziś przedstawiamy rzemlika punktowanego, który jest kózką rozwijająca się przede wszystkim na świeżo obumarłych osikach (Populus tremula), zarówno drzewach stojących, jak i powalonych. Rzemlik ten nie jest gatunkiem zbyt pospolitym, jednak w sprzyjających warunkach przy znacznej ilości martwych drzew żywicielskich nie należy do rzadkości.
W Puszczy Białowieskiej z uwagi na znaczną ilość martwego drewna, w tym osik, chrząszcza spotkać można bez problemu, o ile zna się jego cykl życiowy. Owad dorosły prowadzi skryty tryb życia, jednak na drzewach żywicielskich, które zasiedla, bez wysiłku można spotkać jego larwy w żerowiskach, a zaatakowane drzewa poznać można po charakterystycznych wiórkach, które zatykają przyszły otwór wylotowy, którym owad wydostanie się na zewnątrz.
Barwa groszkowa nadaje specyficzny koloryt naszemu rzemlikowi, a kropki i wzorki na pokrywach są dopełnieniem jego urody. Dwa prawie bliźniacze gatunki – rzemlik lipowiec i wiązowiec mają bardzo podobny wzór na pokrywach, jednak ich odcień zieleni jest inny, odpowiednio grynszpan i akwamaryna.