Asset Publisher
Firletka poszarpana ( Lychnis flos – cuculi)
Łąka w czerwcu wygląda wyjątkowo malowniczo. Kolory przeplatają się ze sobą niczym nie zmącone. Jedną z roślin, która wybija się na tle łąki jest firletka poszarpana. Roślina tworzy jaskraworóżowe plamy wśród zieleni, na których od razu zatrzymuje się wzrok.
Firletka, mimo nazwy wskazującej na jej delikatność i wyjątkowość, jest rośliną pospolitą w Polsce. Na łąkach Puszczy Białowieskiej jest jej wyjątkowo dużo. Lubi gleby wilgotne o odczynie obojętnym do zasadowego, o dużej zawartości próchnicy i składników mineralnych.
Firletka wyrasta z podziemnego kłącza, osiągając wysokość od 30 nawet do 90 cm. Ma szorstkie liście, dolne – łopatkowate, krótkoogonkowe, górne – lancetowate, siedzące. Łodygę prosto wzniesioną, podłużnie bruzdowaną, a w górze czerwonawą i rozgałęzioną, w dotyku nielepką. Kwiaty są najczęściej obupłciowe, rosną na długich szypułkach, w luźnych wielokwiatowych wierzchotkach. Płatki kwiatów głęboko rozcięte na cztery wąskie łatki, barwy intensywnie różowej , rzadziej białej.
Łacińska nazwa gatunkowa firletki „flos cuculi" znaczy „kwiat kukułki", roślina kwitnie bowiem w maju i w czerwcu, czyli w czasie, gdy do Polski wracają kukułki i odzywają się najczęściej.
Kwiaty firletki zapylane są przez błonkówki i motyle o trąbce na tyle długiej, aby dotrzeć do nektaru znajdującego się na dnie rurki kwiatowej. Mamy już niewiele czasu żeby je podziwiać w naturze, w połowie czerwca przekwitają i wydają drobniutkie nasionka, które od razu kiełkują.
CIEKAWOSTKI:
Lychnis nazwa rośliny używana przez starożytnych Rzymian (lychnis =lampa), gdyż liście jednego z gatunków stosowano jako knoty w lampach oliwnych.
Często można zobaczyć na firletce pienistą ciecz bardzo przypominającą ślinę, jest to wydzielina larwy owada z grupy pieników, która wysysa soki rośliny.
