Trudno, tak od razu odpowiedzieć na to pytanie.

Na pewno to że są trochę tajemnicze - dorosłe ropuchy aktywne są głównie w nocy, z wyjątkiem pory godów, kiedy to można je obserwować w ciągu całej doby. Młode osobniki wykazują aktywność dzienną.

Ale również to, iż cechują się długowiecznością. Niektóre samice ropuch mogą dożyć w bardzo sprzyjających warunkach nawet do 40 lat. Zwracajmy się więc do nich z szacunkiem, bo nie wykluczone, że przypadkowo spotkana ropucha, z którą staneliśmy oko w oko jest starsza od nas. Samce zazwyczaj nie żyją dłużej niż 20 lat!

Ponadto ropucha szara (Bufo bufo) jest największym europejskim płazem bezogonowym! Jednak jej kijanki o długości 2,5-3,5 cm są najmniejszymi spośród wszystkich kijanek europejskich płazów bezogonowych.

Jest również jedynym w Polsce jadowitym płazem. Ognisko jadu znajduje się w wyraźnie zaznaczonych gruczołach przyusznych – tzw. parotydach.

W środowisku naturalnym ropucha szara nie ma wielu wrogów, jedynie jeża, tchórza i zaskrońca, a cała reszta najzwyczajniej się jej boi.

Gdy jednak czuje się zagrożona nadyma się i staje na wszystkich, wyprostowanych kończynach.

Ciekawym przejawem obrony ropuchy przed zaskrońcem jest jej nadymanie się  do takich rozmiarów, że może zaskrońcowi przysłowiowo „stanąć w gardle”.

Kiedy się nie boi poluje. Zjada wtedy owady, ślimaki, dżdżownice, wije, pająki, małe płazy, drobne jaszczurki, myszy polne.

Ciekawostką jest również to iż ropuchy przełykając zamykają oczy. Duże gałki oczne, wciskane powiekami w głąb głowy pomagają im przepchnąć większą zdobycz do gardła.

Za chwilę zaczną się ich gody – bo w kwietniu. Właśnie wtedy ropuchy zaczynają wędrówkę z kryjówek na lądzie, w których spędziły zimę do stawów i rozlewisk, żeby odbyć gody. Niesamowite w ich zachowaniu jest to, że wracają co roku do tego samego zbiornika wodnego na rozród. Potrafią go odnaleźć z odległości nawet 4 km.

Samce wabią partnerki krótkim rechotaniem, które brzmi jak „uek, uek”. Nie zmienia się ubarwienie samca, pojawiają się zaś czarne gruczoły jadowe na trzech palcach odnóży przednich. Samice składają długie sznury skrzeku, który owijają wokół roślin wodnych. Po godach ropuchy wracają na ląd. Przez resztę roku spotyka się je na łąkach, polach w lasach i ogrodach. Ropucha szara – spędza w wodzie tylko kilka dni w roku.

Takie wędrówki są bardzo niebezpieczne dla ropuch, wiele z nich traci życie – krocząc  wpadają pod koła samochodów – uważajmy na nie.

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega całkowitej ochronie.