Te znaki podziału powierzchniowego zazwyczaj wykonuje się z kamienia lub betonu, aby cechowała je trwałość. Słupki umieszcza się w południowo-zachodnim narożniku oddziału leśnego, a ich większa część jest zakopana. Na ich naziemnej części umieszcza się czarne liczby na białym tle, aby były dobrze widoczne. Poszczególne ścianki słupka wskazują numery oddziałów leśnych. Oddział leśny stanowi fragment większego kompleksu leśnego i zazwyczaj ma prostokątny kształt: przeważnie jego dłuższy bok mierzy ok. 600-700 m, natomiast krótszy ok. 400 m. Powierzchnia jednego oddziału leśnego wynosi ok. 25 ha. Oddziały są numerowane dla każdego nadleśnictwa lub obrębu leśnego osobno – oddział nr 1 spotkamy na terenie każdego z nadleśnictw w kraju*. Natomiast cała Puszcza Białowieska ma wspólną numerację i tak np. oddział 9. znajduje się po stronie polskiej, a 10. – po białoruskiej.

Pomimo, że jeden puszczański oddział ma także ok. 25 ha, podział powierzchniowy Puszczy Białowieskiej wygląda nieco inaczej niż w pozostałych częściach kraju. Z reguły numeracja rozpoczyna się od północnego wschodu, natomiast na terenie Puszczy – od północnego zachodu. Za czasów panowania rosyjskiego cara, Puszczę objął specjalny podział powierzchniowy na kwadraty o boku wiorsty, czyli jednostki miary o długości ok. 1066 m. Następnie oddziały te zostały podzielone na ćwiartki i przypisane im zostały litery A, B, C oraz D – obecnie puszczańskie oddziały mają kształt kwadratu o boku ok. 533 m, a do numeru oddziału jest dołączona litera np. 126A.

Więcej o podziale powierzchniowym i administracyjnym Puszczy Białowieskiej można przeczytać tutaj, w naszym innym artykule.

*z wyjątkiem Nadleśnictwa Białowieża oraz Nadleśnictwa Hajnówka, które w związku ze wspólną numeracją na terenie Puszczy Białowieskiej, nie posiadają na swoim terenie oddziału nr 1.