Chyba każdy zna radosne ćwierkanie małego, wesołego, zdawać by się mogło niekolorowego ptaka, krzątającego się na ulicach miast i wsi w poszukiwaniu okruszków.

Jego nazwa wskazuje że ten niewielki ptak śpiewający niczym szczególnym się nie wyróżnia … ale czy na pewno?

Wróbel zwyczajny to ptak krępy, o dużej głowie w porównaniu do małego ciałka i mocnym dziobie. I mimo, że ubarwienie wróbli jest stosunkowo ubogie, to jednak, każdy ptak jest inny, różnią się odcieniami brązów i szarości.

We „wróblim” świecie, bardzo istotną rolę odgrywa hierarchia. Na podgardlu każdy wróbel ma czarny śliniak, to jakby odznaka. Wielkość tej odznaki świadczy o pozycji w ich hierarchii. Im większy „śliniak”, tym wróbel ważniejszy.

Wróble były z nami właściwie od zarania cywilizacji. Są kosmopolitami, swój sukces zawdzięczają umiejętności życia w bliskości z ludźmi. Cieszą się z naszej obecności nie tylko dlatego, że tu łatwo o pokarm, ale także z bezpieczeństwa - obecność człowieka, odstraszała drapieżniki – które zagrażają ptakom.

Towarzyskość, wszędobylskość, urok osobisty, ćwierkanie rozweselające duszę to wszystko spowodowało, iż są to jedne z naszych  ulubionych ptaków. Niestety coraz mniej ich możemy obserwować w naszej okolicy. Niektórzy winią za taki stan rzeczy nowoczesną cywilizację.

Już wiosna we wróble wstępuje nowa energia obserwujmy więc bacznie może uda nam się zobaczyć tego wyjątkowego ptaka (nie pomylmy go tylko z mazurkiem – to jego kuzyn, który wygląda bardzo podobnie różni się między innymi tym, że ma  czarną plamkę na policzku).

Przy okazji wiosny, warto wiedzieć, że wróble są monogamistami i żyją w długotrwałych związkach.

To że wróbel jest bliski naszemu sercu świadczy również fakt, iż 20 marca obchodzimy  Światowy Dzień Wróbla. Pamiętajmy o wróblu nie tylko w dniu jego święta.

W dniu dzisiejszym obchodzimy jeszcze jeden wyjątkowy dzień  - Dzień Szczęścia. „Dążenie do szczęścia jest podstawowym celem człowieka”, przyjęło w oficjalnej rezolucji Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2011 roku.