Wydawca treści
Obiekty edukacyjne
Nadleśnictwo Browsk ma na swoim terenie wiele obiektów pełniących funkcję edukacyjną. Zachęcamy do spacerów przez puszczańskie ostępy!
Aby dowiedzieć się dokładniejszych informacji o obiektach edukacyjnych na terenie naszego nadleśnictwa, należy kliknąć w nazwę danego obiektu poniżej.
- Herbarium
- Ścieżka edukacyjna „Złoty Szlak Św. Eustachego"
- Ścieżka edukacyjna „Szlakiem żubra"
- Ścieżka edukacyjna „Szlakiem orlika krzykliwego"
- Miodowa ścieżka edukacyjna
Przed wejściem na ścieżki konieczne jest zapoznanie się z Regulaminem korzystania z leśnych ścieżek dydaktycznych w Nadleśnictwie Browsk, który dostępny jest na dole strony.
Dla potrzeb edukacji na terenie Nadleśnictwa Browsk utworzono Ośrodek Edukacji Przyrodniczej, który znajduje się 300 m od siedziby nadleśnictwa. Miejsce to jest przystosowane do przeprowadzania zajęć z edukacji leśnej – znajdują się tu dwie klasopracownie, w których odbywają się spotkania o tematyce przyrodniczej. W ośrodku zlokalizowana jest podręczna biblioteczka oraz ekspozycja edukacyjna – dotycząca fauny i flory lasów. Organizowane są tu także okolicznościowe wystawy przyrodnicze oraz plastyczne.
Park Edukacyjny powstał w 2003 roku i składa się z kilku obiektów edukacyjnych:
Herbarium mieści się we wsi Gruszki, obok siedziby Nadleśnictwa Browsk i parkingu leśnego przeznaczonego dla turystów. Terenu Herbarium pilnuje wyrzeźbiony w drewnie Lasowid, o czterech twarzach. W tym malowniczym ogrodzie można odpocząć, wsłuchując się w szum potoku i relaksujący ptasi trel. W pobliżu małego stawu znajdują się wiaty, przy których można usiąść i posłuchać kumkających żab. A jeśli ktoś zatraci poczucie czasu, to zawsze może sprawdzić godzinę… na unikalnym słonecznym poromierzu!
„Złoty Szlak Św. Eustachego" tworzy 12 kilometrową pętlę i zaczyna się przy Herbarium. Prowadzi przez północno-wschodnie drzewostany Puszczy, a wzdłuż ścieżki znajduje się osiem tablic edukacyjnych, przybliżających postacie patronów przyrodników. Znaleźć tu można historie św. Franciszka, św. Huberta, św. Eustachego oraz św. Jana Gwalberta. Zamiast rycin postaci na tablicach umieszczone są zdjęcia kapliczek pochodzących z różnych stron Polski, poświęconych właśnie tym świętym. Nniewątpliwie najciekawszym obiektem na trasie jest oryginalna kapliczka wyrzeźbiona w starym, martwym dębie przez naszego pracownika – Bogusława Dawidziuka, do której prowadzi drewniana kładka.
Ta bardzo krótka trasa prowadzi po obrzeżach Herbarium. Wzdłuż ścieżki są umieszczone tablice edukacyjne ze zdjęciami żubrów, a na końcu szlaku znajduje się drewniana wieża widokowa, z której rozciąga się widok na dolinę rzeki Narewki. Z tego punktu można często zaobserwować żubry, jelenie i sarny.
Szlak ten zaczyna się przy Herbarium i ma 2 km długości. Z dziesięciu tablic edukacyjnych ustawionych wzdłuż ścieżki dowiemy się wiele o zwyczajach orlika krzykliwego. Ilustracje na tablicach wykonał Tomasz Samojlik – lubiany przez najmłodszych autor przygód Żubra Pompika. W połowie trasy znajduje się miejsce ogniskowe z wiatami – „Dworny Grądek", skąd rozpościera się widok na dolinę rzeki Narewki.
Ta ścieżka jest najnowszym obiektem wchodzącym w skład Parku edukacji przyrodniczo-leśnej – powstała w 2015 roku. Znajduje się na placu pod siedzibą nadleśnictwa i składa się z siedmiu tablic edukacyjnych, poświęconych pszczołom i bartnictwie. Można tu przyjrzeć się także z bliska pokazowemu ulowi kłodowemu – trzy podobne sa zlokalizowane na terenie nadleśnictwa i są zamieszkałe przez dzikie pszczoły. Obok ścieżki jest usytuowany plac zabaw dla najmłodszych.
Ścieżka rozpoczyna się w pobliżu miejscowości Świnoroje obok Narewki. Trasa przebiega przez północne drzewostany Puszczy Białowieskiej i na szlaku ustawionych jest 14 tablic edukacyjnych o zróżnicowanej tematyce leśnej. Poruszane są tutaj głównie aspekty hodowli lasu oraz ochrony lasu zarówno przed czynnikami abiotycznymi (jak np. wiatr, czy śnieg), jak i biotycznymi (np. kornik drukarz, zwierzyna). Przy ścieżce można także podziwiać najstarsze zachowane w Puszczy ślady działalności człowieka, w postaci kurhanów.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Lasy Nadleśnictwa.
Lasy Nadleśnictwa.
Nadleśnictwo Browsk jako część Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Puszczy Białowieskiej”, należy do najbogatszych pod względem przyrodniczym kompleksów leśnych w kraju.
Położone jest na terenie województwa podlaskiego w gminach Narewka, Narew i Hajnówka.
Lasy Nadleśnictwa znajdują się w II Krainie Przyrodniczo – Leśnej Mazursko Podlaskiej, 6 Dzielnicy – Puszczy Białowieskiej.
Nadleśnictwo powstało w 1921 roku, obejmując swym zasięgiem północno-wschodnią część ówczesnej Puszczy Białowieskiej (obecnie część terenów Białorusi). Reaktywowane zostało w 1945 roku w granicach państwa polskiego.
W 1973 roku Nadleśnictwo zostało powiększone przez przyłączenie terenów Nadleśnictwa Narewka (wcześniej, tj. w 1970 roku do Nadleśnictwa Narewka włączono tereny Nadleśnictwa Lacka Puszcza, będącego pozostałością po Puszczy Bielskiej).
Od strony północnej tereny nadleśnictwa graniczą z rzeką Narwią (na części jest to sztuczny zbiornik Siemianówka). W miejscowości Narew tereny nadleśnictwa położone są na północ od rzeki Narew. Sąsiednie Nadleśnictwa to od północy Nadleśnictwo Żednia, od zachodu Nadleśnictwo Bielsk i Nadleśnictwo Hajnówka, od południa nadleśnictwo Białowieża i Białowieski Parki Narodowy. Część gruntów Nadleśnictwa od strony wschodniej graniczy z Państwem Białoruś.
Jego nazwa pochodzi od osady, która aktualnie znajduje się w białoruskiej części Puszczy.
Nadleśnictwo wszelkie swoje prace opiera o założenia polityki leśnej państwa i zasadę trwałego i zrównoważonego rozwoju. Realizuje w szerokim zakresie zalesianie terenów porolnych w bezpośrednim sąsiedztwie zwartego kompleksu.
Powierzchnia Nadleśnictwa Browsk podzielona jest na 3 obręby leśne:
1. Browsk
2. Ladzka Puszcza
3. Narewka
Układ typów siedliskowych Nadleśnictwa jest zbliżony do udziału siedlisk całej Puszczy Białowieskiej. Charakteryzuje go duże zróżnicowanie potencjału produkcyjnego, znaczny udział siedlisk wilgotnych i bagiennych oraz przewaga siedlisk zbliżonych do żyznych.