Jednym z najciekawszych gatunków zwierząt występujących na terenie Puszczy Białowieskiej jest ryś (Lynx lynx). Każdy z nas słyszał o tym dzikim kocie, jednak mało kto miał okazję obserwować go w naturalnym środowisku. Wynika to ze skrytości tego gatunku – zamieszkuje on rozległe kompleksy leśne i unika kontaktu z człowiekiem.

Główne pożywienie tych drapieżników stanowią dzikie ssaki kopytne – na terenie Puszczy Białowieskiej, w większości są to sarny. Sytuacja ta może dziwić, ponieważ waga obu tych zwierząt jest do siebie zbliżona (ok. 20 kg), jednak dorosłe rysie potrafią też upolować młode dziki, jelenie, a nawet łosie.

Zwierzęta te praktycznie nie mają wrogów naturalnych, dlatego w przyrodzie potrafią dożyć nawet 17 lat. Samice mogą posiadać potomstwo już w drugim roku życia, a po każdej ciąży rodzą średnio 2-3 młode.

Pomimo tego, że drapieżnik ten jest objęty w Polsce ochroną, uznany jest on, według Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt, za „gatunek niższego ryzyka” (ang. near threatened – NT). Oznacza to, że według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), na dzień dzisiejszy, ryś nie kwalifikuje się do kategorii zwierząt bezpośrednio zagrożonych.

A ile łącznie mamy rysi na terenie naszego kraju? Dokładna inwentaryzacja jest bardzo trudna, jednak według danych Głównego Urzędu Statystycznego, populacja tego gatunku rośnie i w 2016 roku wynosiła już 434 osobniki. Trend wzrostowy utrzymuje się już od lat, dlatego podczas leśnych spacerów, miejmy oczy szeroko otwarte, gdyż szansa na spotkanie z tym dzikim kotem rośnie z roku na rok.