W Nadleśnictwie Browsk zlokalizowane są 4 rezerwaty przyrody: Gnilec, Siemianówka, Dolina Waliczówki i Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej.

Rezerwat Gnilec. Rezerwat częściowy, florystyczny, o powierzchni 37,21 ha (powierzchnia wg zarządzenia 37,21 ha), utworzony w 1995 roku (M. P. Nr 33 z dnia 27.06.1995 r., poz. 393). Położony jest w Obrębie Lacka Puszcza. Celem rezerwatu jest ochrona naturalnych zbiorowisk turzycowych z udziałem rzadkich gatunków roślin naczyniowych i mszaków. Rezerwat obejmuje fragment lasów z przewagą drzewostanów liściastych i niewielką polanę z naturalną roślinnością turzycowych łąk i zbiorowisk szuwarowych. W bogato wykształconej florze występuje ponad 170 gatunków roślin naczyniowych, wśród których 9 podlega ochronie ścisłej. Liczna jest grupa gatunków rzadkich. Na szczególną uwagę zasługują storczyki: szerokolistny Dactylorhiza majalis, plamisty Dactylorhiza maculata, krwisty Dactylorhiza incarnata, podkolan biały Platanthera bifolia oraz nasięźrzał pospolity Ophioglossum vulgatum, turzyca Buxbauma Carex buxbaumii, a także rzadke mchy: Scorpidium scorpioides i Drepanocladus revolvens.

Rezerwat Siemianówka. Rezerwat leśny o powierzchni 224,54 ha (powierzchnia wg zarządzenia 224,54 ha), utworzony w 1995 roku (M. P. Nr 33 z dnia 27.06.1995 r., poz. 404). Rezerwat położony jest na północno-wschodnich obrzeżach Puszczy Białowieskiej w Obrębie Browsk. Celem rezerwatu jest ochrona i zachowanie szeregu dobrze zachowanych zbiorowisk roślinnych, głównie z kręgu borów i olsów, wielu roślin chronionych i rzadkich w tym bogatej flory mszaków. Rezerwat pełni również rolę poligonu naukowego w monitorowaniu i rejestracji przeobrażeń struktury fitocenoz mogących zaistnieć w wyniku oddziaływania zbiornika wodnego Siemianówka. Flora rezerwatu liczy ponad 200 gatunków roślin naczyniowych, z których 6 objętych jest ochroną gatunkową. Są to: brzoza niska Betula humilis, listera sercowata Listera cordata, widłak goździsty Lycopodium clavatum, widłak jałowcowaty Lycopodium annotinum, tajęża jednostronna Goodyera regens i bagno zwyczajne Ledum palustre. Bardzo bogata jest flora mszaków zawierająca w swym składzie kilka rzadkich gatunków.

Rezerwat Dolina Waliczówki. Rezerwat częściowy, florystyczno-leśny, o powierzchni 44,75 ha (powierzchnia wg zarządzenia 44,75 ha), utworzony w 1995 roku (M. P. nr 33 z dnia 27.06.1995 r., poz. 392). Położony jest w Obrębie Lacka Puszcza. Obejmuje zalesioną dolinę wzdłuż strumienia Waliczówka, prowadzącego wody do rzeki Narewka. Celem rezerwatu jest ochrona i zachowanie naturalnych zbiorowisk nieleśnych, w tym wielu zespołów wielkoturzycowych, lasu łęgowego oraz strumienia Waliczówka z jego licznymi źródliskami. W strefie źródliskowej, w środkowej części rezerwatu, występuje bezleśne torfowisko z dobrze zachowanymi zbiorowiskami szuwarów właściwych i wielkoturzycowych. Poza strefą źródliskową niewielkie płaty zajmują zbiorowiska wilgotnych łąk turzycowych z liczną populacją storczyka krwistego Dactylorhiza incarnata. W dolinie strumienia Waliczówka bytują bobry, a spiętrzona bobrową tamą woda we wschodniej części rezerwatu podtapia drzewostan łęgu.

Rezerwat Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej. Rezerwat częściowy, leśny, złożony z 6 (na terenie nadleśnictwa) różnej wielkości fragmentów lasu o łącznej powierzchni 1658,17 ha, powołany 25 czerwca 2003 r. rozporządzeniem Ministra Środowiska (Dz. U. 03.132.1236 z dnia 29 lipca 2003 r.). Szczególnymi cechami ochrony obszaru, są działania mające na celu zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych lasów naturalnych i zbliżonych do naturalnych, typowych dla Puszczy Białowieskiej łęgów i olsów oraz siedlisk leśnych z dominacją starych drzewostanów z dużym udziałem olszy, dębu, jesionu, a także licznych gatunków rzadkich i chronionych roślin zielnych, grzybów i zwierząt oraz utrzymaniem procesów ekologicznych i zachowaniem różnorodności biologicznej. Rezerwat złożony jest z 19 fragmentów różnej wielkości, położonych na terenie Nadleśnictwa Białowieża, Browsk i Hajnówka (powierzchnia wg rozporządzenia 8581,62 ha). Obejmuje najlepiej zachowane, o wysokim stopniu naturalności lasy, o łącznej powierzchni około 3000 ha. Pozostałą powierzchnię rezerwatu zajmują starodrzewy gospodarcze o nieco zubożałym składzie gatunkowym oraz drzewostany w wieku od kilkunastu do 90 lat.