Asset Publisher
Zimowy spoczynek pszczół.
Tak nazywa się czas w życiu rodziny pszczelej, w którym spędza ona okres zimy w ulu. Pszczoły żyjące w barciach i różnego rodzaju ulach nie zasypiają na okres zimowy, tak jak to robią ich bliscy krewni trzmiele albo osy.
U tych ostatnich zimują tylko pojedynczo przyszłe „królowe” założycielki gniazda na wiosnę. Zapadają one stan hibernacji z dala od swoich sióstr w ściółce, próchnie lub szczelinach w drewnianych szopach i stodołach.
Nasze pszczoły nie zapadają w sen zimowy. Jako owady społeczne przez cały rok żyją tworząc rodzinę. Zimę spędzają w gnieździe zawiązując tak zwany kłąb zimowy. Na zewnątrz kłębu wszystkie robotnice ściśle do siebie przylegają, aby w środku było ciepło. Tu znajduje się matka pszczela ogrzewana i karmiona przez robotnice. W zawiązanym kłębie pszczoły wzajemnie się ogrzewając zmieniają miejsce, aby te wychłodzone na zewnątrz zastąpić nagrzanymi z wnętrza kłębu.
Aby rodzina mogła funkcjonować w okresie jesiennych chłodów i zimy tworzące ją pszczoły muszą ciągle odżywiać się miodem. Gromadzenie zapasu miodu było główną czynnością robotnic w okresie kwitnienia roślin. Odpowiednia ilość tego wysokoenergetycznego pokarmu gwarantuje przetrwanie do wiosny rodzinie pszczelej.
W obecnych czasach w naszych barciach pszczoły żyją w pełni naturalnie i bartnik nie podbiera im zapasów miodu. Puszcza Białowieska zapewnia pszczołom dziko żyjącym obfity pożytek latem, a na zimę schronienie w dziuplach starych sosen, dębów i lip.
