Koszatka (Dryomys nitedula) jest trudna do zaobserwowania, ponieważ prowadzi nocny tryb życia, a w dodatku spędza dużo czasu w koronach drzew. Pierwszy człon nazwy naukowej tego leśnego gryzonia oznacza po grecku mysz drzewną. Oprócz Puszczy Białowieskiej koszatkę można spotkać także w Puszczy Knyszyńskiej, Górach Świętokrzyskich, w Beskidach i Tatrach. Ten gryzoń należy do rodziny pilchowatych (popielicowatych), której w Polsce spotkamy jeszcze trzech innych przedstawicieli: orzesznicę, popielicę oraz żołędnicę. Jedynie ostatni z wymienionych gatunków nie zamieszkuje terenu Puszczy.

Koszatka jest aktywna w ciągu nocy, a za dnia czas spędza w gnieździe lub dziupli. Jedną z niewielu okazji do obserwacji koszatki jest czyszczenie budek lęgowych, które chętnie zamieszkuje. Oprócz konstrukcji wykonanych specjalnie dla ptaków, można spotkać także budki dedykowane pilchowatym – odróżnia je niewidoczny otwór wejściowy zlokalizowany od strony pnia drzewa. Koszatka jest śpiochem – od października do kwietnia hibernuje w kryjówkach, zasypana pod korzeniami drzew, a zaledwie przez pół roku prowadzi aktywy tryb życia. Jest gatunkiem wszystkożernym – żywi się owocami, owadami, jajami, a nawet pisklętami ptaków. Ze względu na niewielkie rozmiary – ok. 18 cm z ogonem, sama często pada ofiarą sów, czy kun.

W Polsce koszatka objęta jest ścisłą ochroną gatunkową, a także umieszczono ją w Polskiej czerwonej księdze zwierząt w kategorii niższego ryzyka (NT – near threatened) oraz w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych opublikowanej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) w kategorii najmniejszej troski (LC – least concern).