Etymologia tego słowa wywodzi się z greki od słów mykos – grzyb i logos – nauka. Według profesora Jana Miodka, wybitnego polskiego językoznawcy, formą poprawną powinna być mikologia, ze względu na panujące reguły podstawień graficzno-fonetycznych, obowiązuje pomiędzy dwoma językami. Słowa zapożyczone z greki rozpoczynające się od przedrostka „my”, po polsku były przyswajane jako określenia rozpoczynające się od „mi-”. Przykładów takich jest wiele – począwszy od mitologii (mythologos), mitów (mythos), skończywszy na znacznie bardziej biologicznej mirmekofilii (myrmekos + philia – symbioza roślin z mrówkami), czy mikoryzie (mykos + rhidza – współżycie grzybów z korzeniami roślin). Więcej argumentów przemawiających za wersją „mikologii” można przeczytać w artykule autorstwa prof. Jana Miodka w numerze 8 z 1997 roku w czasopiśmie „Wiedza i życie”, dostępnym tutaj.

W większości słowników notowano formę „mikologia”, jednak w 2011 roku Rada Języka Polskiego zaaprobowała preferowaną przez licznych naukowców formę „mykologia”, stanowiącą wyjątek spolszczania greckiego przedrostka „my”. Od tej pory obie te formy można równorzędnie stosować.

Jakoże grzyby jeszcze w połowie XX wieku zaliczano do królestwa roślin, mikologia stanowiła jedną z gałęzi botaniki. Dopiero w maju 1974 roku brytyjski botanik Gordon Frank Leedale opublikował trójpodział organizmów eukariotycznych na królestwo roślin, zwierząt oraz grzybów.

Przez gradację kornika drukarza, w Puszczy Białowieskiej nagromadzone są gigantyczne ilości martwego drewna. Chociaż widok ten szokuje i smuci mieszkańców i turystów, to niejednego mykologa cieszy, ponieważ występuje tu mnóstwo różnorodnych gatunków grzybów.