Jednym z ważniejszych zadań białowieskich leśników, a tym samym i Nadleśnictwa Browsk jest, między innymi, zachowanie i odtwarzanie puszczańskich ekosystemów, a więc tego, co stworzyła sama przyroda.   

 Odnowienie lasu  to inicjowanie, a potem kształtowanie młodego pokolenia drzew i tego, co je w tym ekosystemie otacza. Perspektywicznie widząc przyszły las, w pierwszej kolejności wykorzystuje się istniejące już odnowienia naturalne drzew i krzewów.  

W sytuacji, gdy uzyskanie odnowienia naturalnego jest niemożliwe, albo będzie ono bardzo niskiej jakości, konieczne jest odnowienie sztuczne, a więc tak popularne sadzenie młodych drzewek, czyli sadzonek wyhodowanych na szkółce.

Dzięki tym działaniom, tegorocznej wiosny, w naszym nadleśnictwie zostanie posadzone ponad czterdzieści tysięcy nowych drzewek, które pokryją powierzchnię ponad 7,66 hektara.

Na tej powierzchni posadzone zostaną zarówno sadzonki gatunku iglastego – świerka, jak i liściastych – tu dominować będą przede wszystkim: dąb, olsza, brzoza i lipa, a dodatkowo sadzone będą tzw. domieszki biocenotyczne - głównie dzika jabłoń, która w przyszłości będzie pełnić ważne funkcje – między innymi jej owoce będą pokarmem dla dzikich zwierząt takich jak żubry czy jelenie.

 „Sztuczne" odnowienie lasu zastępuje w pewnym stopniu naturę i pozwala dobierać jakość i skład sadzonek odpowiadający środowisku, w którym wychowali się ich poprzednicy. W ten sposób leśnicy „przyspieszają czas". Puszczańscy leśni ludzie dużą wagę przywiązują do zasady zgodności składu gatunkowego sadzonek z warunkami siedliska. Polega to na zapewnieniu odpowiedniego udziału  tzw. gatunków głównych, domieszkowych i biocenotycznych dopasowanych do jakości i wilgotności gleby.

Dziś w sadzeniu lasu pomagali studenci leśnictwa Zamiejscowego Wydziału Leśnego  Politechniki Białostockiej  w Hajnówce. Jako przyszli leśnicy muszą poznać każdą gałąź gospodarki leśnej, a ponieważ studiują w Puszczy Białowieskiej, przede wszystkim zagadnienia ochrony przyrody. Wiosna sprzyja jednak pracom hodowlanym, a więc wprowadzanie przyszłego pokolenia lasu było jak najbardziej na czasie.

Na efekty tej pracy przyjdzie jeszcze długo czekać, ale już dziś możemy mieć satysfakcję, iż  właśnie dzięki niej następne pokolenia będą mogły podziwiać piękny, szumiący las.

Wyraz tego można odnaleźć we fragmencie wiersza nieznanego autora;

… Las wspina się ku niebu

  długie lata też rośnie
      żeby potem już stary
     mógł zaszumieć radośnie…