Data tego przyrodniczego święta nawiązuje do dnia podpisania w 1979 r. Konwencji Berneńskiej – „O ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk.” W dokumencie tym szczególną uwagę zwrócono na gatunki zagrożone i ginące, których ochrona wymaga współdziałania wielu państw.

Wymaga się, aby  ochrona cennych  i zagrożonych elementów środowiska przyrodniczego, a tym samym dbałość o zachowanie istniejącej różnorodności biologicznej była troską wszystkich Państw unijnych. Przecież w tym środowisku wszyscy żyjemy.

Warto zatem w tym dniu zadać sobie pytanie: czy potrafimy stanąć aktywnie w obronie przyrody tworząc skuteczne i racjonalne prawo jednoznacznie interpretowane przez wszystkich, których dotyczy, a jednocześnie  takie, które  nie szkodząc przyrodzie nie zahamuje rozwoju cywilizacyjnego?  Ciągle powinniśmy się uczyć i  działać szybko, gdyż wyzwania w tej dziedzinie pojawiają się codziennie i z dnia na dzień będzie ich przybywać.

Skuteczna ochrona przyrody nie jest łatwa, ale warto, zrobiwszy pierwszy krok, iść „za ciosem” robiąc następne. Lasy Państwowe właśnie to robią między innymi poprzez realizację działań edukacyjnych i informacyjnych skierowanych do wszystkich, których tematyka ochrony przyrody bezpośrednio dotyczy, a także do ogółu społeczeństwa. Prowadzone są  również szerokie działania zmierzające do ocalenia zagrożonych gatunków zwierząt i roślin, oraz zachowania naturalnych ekosystemów.

W dniu dzikiej fauny, flory i naturalnych siedlisk zachęcamy do poznania dzikiej przyrody w naszym najbliższym otoczeniu. Prosimy o zwracanie uwagi  zarówno na najcenniejsze miejsca, chronione zwykle prawem, ale też na mikro środowiska, jakie mogą  znajdować się nawet w naszym ogródku, a nie będące zarejestrowaną  formą ochrony przyrody. Mimo tego są one przestrzeniami z rzadkimi roślinami czy zwierzętami, jak np. skalniaki czy kompostowniki. Takie skrawki dzikiej natury, nie objęte instytucjonalną ochroną, są równie ważne dla zachowania przeolbrzymiego bogactwa przyrodniczego.