Ptak ten zamieszkuje niemal całą Europę z pominięciem północnej części Półwyspu Skandynawskiego oraz Islandii. Populacje gnieżdżące się na północy migrują zimą w cieplejsze miejsca – do południowej i zachodniej Europy, a także północnej Afryki. Co ciekawe – dzwoniec został sztucznie wprowadzony na terenie Nowej Zelandii, a także do południowo-wschodniej Australii oraz Urugwaju. Gatunek ten występuje na terenie całego kraju i można go często zaobserwować w okolicach ludzkich siedzib – w parkach, ogrodach, na cmentarzach a także na skraju lasów.

Dzwoniec (Chloris chloris) miał już kilkukrotnie zmienianą nazwę łacińską. Dopiero w 2012 roku wrócił do swojej obecnej nazwy – dzięki badaniom molekularnym prowadzonym na łuszczakach uznano, że rodzaj do którego wcześniej należał (Carduelis) obejmuje gatunki, które nie pochodzą od jednego przodka. Łacińska nazwa chloris wywodzi się z greki i oznacza zielonożółty kolor, świetnie opisujący ubarwienie dzwońca. Zielone upierzenie samca ma znacznie bardziej intensywną barwę, niż u oliwkowoszarej samicy. Gatunek ten charakteryzuje się krępą budową ciała, grubym, różowawym dziobem oraz żółtymi panelami na skrzydłach i zewnętrznych sterówkach (piórach ogona). Łatwo odróżnić młode osobniki po widocznym kreskowaniu na piersi i plecach.Czy wiesz, że… niegdyś odławiano dzwońce i trzymano je w klatkach jako domowe pupile. Gatunek ten szybko się oswaja, a nawet rozmnaża w niewoli.

Gniazdo dzwońca rzadko umieszczone jest na wysokości większej niż 5m. Często znajduje się w żywopłotach, gdzie dobry kamuflaż zapewnia bezpieczeństwo pisklętom. Gniazdo buduje głównie samica, choć zdarza się, że samiec dołoży się odrobiną mchu, piórkiem, czy gałązką. W badaniach prowadzonych na terenie Wysp Brytyjskich wykazano, że co czwarty samiec dzwońca ma lęgi jednocześnie z co najmniej dwiema samicami – poligamia nie należy do rzadkich u tego gatunku.

Dzwoniec wydaje z siebie charakterystyczne, trzeszczące dźwięki, do których podczas sezonu lęgowego wplata odgłosy przypominające dzwoneczki. Jego piosenki można posłuchać w cyklu Leśny Budzik, na kanale Echa Leśne na Youtube.