Większość z nas ma z pewnością podobne doświadczenia, ale niewielu wie, że purchawki to grzyby jadalne. Odpowiednie do spożycia są młode osobniki, kiedy po przekrojeniu mają jedynie biały kolor. Polska nazwa tych grzybów nawiązuje do dźwięku, który wydaje owocnik gdy na niego nastąpimy. Została nadana przez Józefa Jundziłła, profesora Uniwersytetu w Wilnie, który opublikował w 1830 roku „Opisanie roślin na Litwie, na Wołyniu, Podolu i Ukrainie dziko rosnących jako i oswojonych”.

Purchawki należą do grzybów kosmopolitycznych, występujących w wielu miejscach na naszym globie. Na terenie naszego kraju można często spotkać gatunki tych interesujących grzybów, sklasyfikowanych do rodziny purchawkowatych (Lycoperdaceae). Co ciekawe, rodzina ta została wskrzeszona w 2020 roku na skutek badań filogenetycznych – przez 30 lat purchawki były umieszczone w rodzinie pieczarkowatych (Agaricaceae). Grzyby te występują w lasach, zaroślach, na łąkach pojedynczo lub gromadnie.

Czy wiesz, że...
Purchawkę można pomylić z tęgoskórem, który jest gatunkiem trującym.Purchawka chropowata (Lycoperdon perlatum) posiada charakterystyczne jasne wypustki, przypominające kolce. Często ją można Spotkać zarówno w lasach iglastych, jak i liściastych. Innymi gatunkami posiadającymi wypustki są purchawka cuchnąca, zwana inaczej czarniawą (końcówki jej kolców mają ciemniejszy kolor), czy purchawka jeżowata, która ze swoimi długimi wypustkami wygląda niczym kasztan jadalny.

Polska nazwa purchawki gruszkowatej (Apioperdon pyriforme) mylnie wskazuje na jej przynależność do rodzaju purchawka (Lycoperdon). W 2017 roku stała się ona niespójna z nazwą naukową, kiedy została sklasyfikowana do osobnego rodzaju Apioperdon, którego jest jedynym przedstawicielem.